Hoe ik mijn pijn en stijfheid heb veranderd door kennis te maken met mijn lichaam

Mijn naam is Jeanet Berkhout.

Als kind had ik een hekel aan de gymles, viel regelmatig van de trap en liep tegen dingen aan. Als volwassene voelde ik me vaak stram en had vaak last van een zere rug en schouders en andere pijntjes die te pas en te onpas verschenen en weer verdwenen. Mijn lichaam voelde alsof het bestond uit allemaal losse stukjes. Ik dacht dat dit er bij hoorde, bij mijn lijf, zoals ik was.

 

Ondanks mijn moeite met sport, had ik wel behoefte aan bewegen. Na allerlei omzwervingen op het fysieke vlak ging ik op mijn 44e op yoga. Dat was een eye-opener. Ik ontdekte dat ik helemaal niet zo stijf ben als een plank, maar juist heel flexibel, ik kon alle kanten op bewegen. Maar tegelijkertijd voelde mijn lichaam strak en bewoog ik houterig buiten de yogamat.

 

Dit was de start van mijn zoektocht: hoe kan mijn lichaam beter/prettiger gaan functioneren. Zou ik daardoor dan minder last van stijfheid en pijn hebben? En, ook niet onbelangrijk, kan ik dan gezond, soepel en in balans ouder worden?

Je lichaam doet wat jij (niet) wilt

Ik ontdekte dat ik sowieso altijd heel hard werkte en mijn best deed. Omdat ik dat zo gewend was en vooral in mijn hoofd zat, voelde ik niet hoeveel stress en spanning dat gaf. Voor mij was dat ‘normaal’. Deze stress en spanning zetten zich vast in mijn lichaam, wat er bijvoorbeeld voor zorgde dat ik moeite had met ontspannen ademen. Zelfs de eenvoudige instructie 'adem naar je buik' zorgde voor een lichte paniekreactie en druk op mijn borst.

Na tien jaar yoga kwam ik er achter dat ik sommige basisoefeningen nog steeds niet kon. Juist omdat mijn lichaam met gemak alle kanten op kon bewegen, gebruikte ik spierkracht om in balans te blijven. Voor je het weet span je de verkeerde spieren aan (overcompensatie). Hierdoor krijg je (verschuivende) pijntjes die je niet begrijpt en is het lastig om een goede houding te hebben (= lekker in je vel zitten). Het is bovendien erg vermoeiend. Ik liep aan tegen de patronen tegen die ik in mijn leven had opgebouwd.

Ik besloot naar manieren te zoeken om hier verandering in te brengen.

Lichaamsbewustzijn, de ‘missing link’

Om die verbinding met mijn lijf te versterken en meer inzicht te krijgen in hoe ik mezelf in de wereld neerzette, heb ik veel onderzocht en uitgeprobeerd, zowel vanuit een oosters als westers perspectief. Zoekend rolde ik van het een in het ander.

Thai bodywork, spelen met fundamentele bewegingspatronen (zoals je ooit geprogrammeerd bent), adem, somatische oefeningen (aandachtig voelend bewegen) en chi kung (bewegingen die je maakt om je chi (levensenergie) te laten stromen).

Wat deze methoden gemeen hebben, is het verkennen van je lichaam door middel van aanraking en beweging. Het maakte me bewust van waar ik spanning vast houd en waar ik die los kan laten.

Concrete manieren om gewoontes te onderzoeken en waar nodig te veranderen. 

Ik heb mijn lichamelijk intelligentie vergroot waardoor ik mijn oorspronkelijke kracht (denk aan hoe sterk baby's zijn) terug heb gevonden. 

 

Plezier, gemak en gratie

Resultaat is dat ik inmiddels veel beter in mijn lijf zit. Ik beweeg nu makkelijker dan toen ik achttien was. Ik heb mijn basis in mijn centrum gevonden en vertrouw op het herstellend vermogen van mijn lichaam.

Mentaal heb ik een grote switch gemaakt van resultaatgerichtheid en perfectionisme naar procesgerichtheid en vertrouwen op mijn intuïtie. Dit kan je ook kan vertalen in vooral bezig zijn met ‘je best doen’ naar ‘meer ontspannen aanwezig zijn in wat zich aandient’ en daar adequaat op reageren. Het blijft ’work in progress’ maar ik weet nu wel wat mijn lichaam nodig heeft om met met meer plezier, gemak en gratie door het leven kan gaan.

Ik help je graag om met mijn nieuwsgierigheid, kennis en ervaring om een stap te maken in jouw verbinding met je lichaam.

Vroeger wilde ik fysiotherapeut worden. Maar omdat ik motorisch onhandig was en toen helemaal niet van sporten hield, ben ik wat anders gaan studeren. Na het conservatorium en de universiteit heb ik uiteindelijk gewerkt als coach in de arbeidsreïntegratie. Dat heb ik jaren gedaan. Steeds had ik in mijn achterhoofd: ik wil nog eens iets met massage gaan doen. In 2010 heb ik daar een start mee gemaakt. Het bleek een gouden greep.